Bazı insanlar yaşamaya uygun değildir. Bu dünyaya tutunmaya yetecek güçte pençeleri, hırsları ve yüzeyde kalabilme becerileri yoktur. Duygularının peşinde gider ve derine inerler. Çünkü ancak en derinde duyabilirler o harika melodi ve sözleri.
Amy'nin stili şimdiye kadar çok tartışıldı. Hareketleri, agresif tavrı, bağımlılığı, zayıflıkları. Bazıları bunların kapitalist müzik dünyasında öne çıkma çabaları olduğunu düşündü, bazıları ise sonu baştan belli olan bir filmin ortaları olduğunu...
Amy güzel değildi, olmak zorunda da değildi. Siyahi bir gırtlağı ve insanı kendi dünyasına sürükleyen harika sözleri vardı. O sevgilisinin ardından kalbini ve anılarını toprağa gömen kadındı.
Hayat onun için çok ağırdı ve o hep yalnızdı. Anlaşılmak ve bu yalnızlıktan kurtulmak bu dünyada belki de imkansızdı. O yüzden gitti; şarkıları, içi gibi dağınık saçları ve hınzır gülüşüyle.
Siyah hiç bir zaman bu denli siyah olmamıştı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder