1 Haziran 2012 Cuma

Kayıp eserin peşinde!

Kalifornia Üniversitesi Sanat Bilimi Başkanı Maurizio Seracini, 36 yılını kayıp bir tabloya adadı. Leonardo Da Vinci'nin "The Battle of Anghiari" tablosuna. 1505 yılında resmedilen eser, bir anda ortadan kaybolur. Seracini inancını hiç kaybetmez ve nihayet eserin izine Floransa kentinde bulunan Palazzo Vecchio'nun duvarında rastlar.


Duvarda Rönesans ustası Vasari'nin başka bir tablosu vardır. Tablodaki yazı ise dikkat çekicidir."cerca trova" yani "araştır bulacaksın" yazısını yüzyıllar öncesinden sanatseverlere verilen bir mesaj olarak kabul eden Seracini, kayıp tablonun Vasari'nin eserinin arkasında olduğuna inanır.


Araştırma izni çıkarmak için senelerce uğraşır ve yakın zamanda beklediği izin çıkar. Seracini ekibini toplayıp çalışmalara başlar. Termal görüntüleme, lazer ve radarlarla bütün salonu tarayan Seracini, Leonardo’nun eserinin saklı olduğuna inandığı gizli bir hava boşluğu olduğunu tespit eder.

Ama Vasari'nin eserine zarar vermeden Da Vinci'nin eserine ulaşmanın tek yolu Vasari'nin eserine milimetrik delikler açarak endoskopik çubuklarla resmin arkasına bakmaktır. Bu araştırma karşısında oldukça heyecanlanan Floransa Valisi Matteo Renzi, duvara çok minik delikler açma konusunda yeşil ışık yakar. Ancak tek bir şartı vardır. Çalışmanın 1 hafta içinde memurların sıkı denetimi altında bitirilmesi gerekmektedir. İtalyan basını projeyi oldukça yakından takip eder.


Saatler sonra, Seracini’nin planını denetleyen müze onarıcıları Vasari’nin duvarını delmenin zararlı olacağı kararına varır. Ve bu sebeple projeyi erteleyip, sadece çatlak veya çok yeni restore edilmiş bölgeleri delebileceklerini söylerler. Seracini'nin umutları bir kez daha yıkılır. Bu süreçte medyanın saldırısı daha da şiddetlenir.

Davayı desteklemek isteyen fotoğrafçı Yoder, Oxford’a giderek bir sanat tarihçisine Leonardo’nun çizim maketlerini gösterir. Daha sonra tozlu arşivleri araştırarak duvarı boyamak için satın aldığı malzemelerin listesine ulaşır. Yoder’ın bu çabaları, çizimin boyutlarını ve duvarın arkasında ne tür kimyasalların aranması gerektiğini doğrular.

Projenin başlaması gereken tarihten iki gün sonra nihayet izin çıkar ve ekip sadece 5 gün kala işe koyulur. 5 gün içinde 6 delik açabilen ekibin işi, aslında samanlıkta iğne aramaktan farksızdır. Medyanın yakın takibinden bunalan Seracini ise doğru yolda olduğuna inanmaktadır.



Delikler açılıp mikro kameralar Vasari'nin eserinin arkasına uzatılır. Ekrana yansıyan görüntüler karşısında Seracini hayatının belki de en büyük zaferini kazanır. Anghiari Savaşı'nın en dramatik anında ölümün kıyısına gelen atlar ve insanlar dehşet içinde ona bakmaktadır.


Buluş sanat dünyasında bomba etkisi yaratır. Vasari'nin eserine zarar verilmeden ortaya çıkarılan tablo yan tarafta sergilenmeye başlar. Efsaneye göre 1500'li yıllarda bir duvar resmi siparişi alan Vasari, Da Vinci'nin eserine zarar vermemek için araya bir boşluk çekerek duvar ördürmüş ve eserini bu duvarın üzerine yapmıştır. Gelecekteki meraklı sanat düşkünlerine de kendi tablosunun üzerinde hınzır bir mesaj bırakmıştır.


Bugün çok yüksek bir ihtimalle Da Vinci'ye ait olduğu belirtilen eserden alınan parçalarla DNA testleri yapılıyor. Seracini'ye yardım eden fotoğrafçı ise bu muhteşem deneyimin arkasından hislerini şöyle anlatıyor:

"Bu hikaye gizem, sanat, aykırı karakterler kısaca, her şeyi barındırıyor. Leonardo’nun kayıp bir eserinin bu devasa duvarların arkasında olma düşüncesi, bile insanın başına bir kere gelebilecek bir hikaye”

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder